Czym jest hedging?

Hedging stanowi strategię inwestycyjną zarządzania ryzykiem. Wielu inwestorów długoterminowych nie stosuje tego typu zabezpieczenia, ignorując krótkoterminowe wzrosty i spadki. Strategia tą stosuje się zazwyczaj przez inwestorów krótko i średnioterminowych w celu ochrony przed niekorzystnymi ruchami rynkowymi. Choć w większości przypadków działania te mają szerszą motywację. Z jednej strony inwestorzy zabezpieczają swoje transakcje lub portfel inwestycyjny, z drugiej chcą walczyć z ryzykiem wahań, m.in.: stóp procentowych, cen lub kursów walutowych. Istotne jest, aby zrozumieć, że inwestorzy nie zabezpieczają swoich pozycji w celu generowania zysków, lecz w celu zminimalizowania strat. Każdy rodzaj handlu aktywami wiąże się z ryzykiem, ponieważ nie można całkowicie przewidzieć skali zmian na rynku. Jednak skuteczna strategia hedgingowa jest w stanie zminimalizować rozmiar ewentualnych strat.

Strategie hedgingowe na wybranych rynkach finansowych

Minimalizowanie ryzyka zmienności w transakcjach walutowych

Podczas, gdy niektórzy inwestorzy na rynku Forex ograniczają ryzyko za pomocą pozycji stop-loss, inni stosują strategie hedgingowe. Dla przykładu: hedging forex, w którym zajmuje się długą i krótką pozycję na tej samej parze walutowej czy hedging wielowalutowy, w którym wybierane są dwie dodatnio skorelowane pary walutowe i utrzymywane pozycje w przeciwnych kierunkach na obu parach. Wzrost wartości w ramach jednej pozycji rekompensuje stratę w drugiej pozycji. Ponadto stosuje się zabezpieczenie, które daje posiadaczowi w przyszłości prawo do wymiany pary walutowej po określonym kursie w ustalonym dniu.

Kontrakty terminowe na akcje

Większość inwestorów koncentruje się na długoterminowych ruchach rynkowych, zabezpieczając się przed okresami spowolnienia gospodarczego i niestabilności, za pomocą kontraktów futures. Kontrakty terminowe na akcje opiera się na spekulacji na temat przyszłej ceny konkretnych akcji. Oczywiście w przypadku kupującego i sprzedającego to założenie jest przeciwstawne. Nabywca kontraktu futures na akcje osiąga zysk brutto (lub stratę brutto) dopiero w momencie jego wygaśnięcia.

Ograniczanie ryzyka walutowego w inwestycji

Ryzyko walutowe lub inaczej ryzyko kursowe wiąże się możliwością wahań kursu jednej waluty w stosunku do innej, z uwzględnieniem potencjalnie negatywnego wpływu tych zmian na wartość różnych aktywów. Aby zminimalizować ryzyko walutowe, inwestorzy stosują hedging, który obejmuje korzystanie z kontraktów opcyjnych, specjalistycznych funduszy typu ETF, a także produktów lewarowanych, takich jak kontrakty CFD. W kontekście hedging wszystkie opcje posiadają wiele zalet: options contracts umożliwiają zakup lub sprzedaż aktywów po cenie ustalonej z góry, ETF stanowią strategie pasywnego inwestowania w te same papiery wartościowe (w takich samych proporcjach), z których składa się dany indeks giełdowy. Natomiast największą korzyścią kontraktów CFD jest to, że inwestor nie musi posiadać instrumentu bazowego, aby otworzyć pozycję. Oznacza to, że inwestorzy mogą spekulować na spadających i rosnących rynkach. Jest to szczególnie przydatne w przypadku hedgingu, ponieważ inwestorzy mogą zajmować pozycje w obu kierunkach, aby zneutralizować ryzyko rynkowe.

Rodzaje strategii hedgingowych

Każdy inwestor dobiera określone instrumenty oraz metody zabezpieczające, które pomagają mu w minimalizowaniu ryzyka związanego ze zmianami zachodzącymi na rynku. Wybór dyktuje się najczęściej potrzebami, umiejętnościami, a także skalą prowadzonych operacji. Nie istnieje jednak metoda, która ogranicza ryzyko do zera. Najczęściej inwestor korzysta z kombinacji wielu rozwiązań ochronnych. Oto kilka z nich:

Hedging bezpośredni

W zabezpieczeniu bezpośrednim otwierane są jednocześnie dwie pozycje w przeciwnych kierunkach dla tego samego rodzaju instrumentu finansowego. W tym przypadku inwestor, który posiada już długą pozycję, zakłada również krótką pozycję dla tego samego aktywa. Zaletą bezpośredniego zabezpieczenia jest fakt, że transakcja pozostaje nadal na rynku, zamiast zamykania pozycji i otwierania jej powtórnie po nowej cenie.

Hedging kombinowany

Ta strategia hedgingowa polega na utrzymywaniu różnych kombinacji instrumentów pochodnych. Najczęściej polega na otwarciu dwóch pozycji, jednej dla aktywa, którego cena rośnie, a drugiej dla aktywa, którego cena spada. Handel parami tworzy natychmiastowe zabezpieczenie, ponieważ jedna transakcja automatycznie zmniejsza ryzyko drugiej transakcji. Metoda polega na poszukiwaniu dwóch możliwości, które są prawie identyczne, ale są obecnie notowane po nietypowych cenach. Jedna jest niedowartościowana, a druga przewartościowana. Ta strategia jest najczęściej stosowana w handlu akcjami. Można ją jednak również stosować w handlu indeksami, walutami i towarami, o ile istnieje korelacja między odpowiednimi aktywami. Kontrastową opcją jest hedging prosty, w którym inwestor korzysta tylko z jednego rodzaju instrumentu finansowego.

Ogólnie rzecz ujmując, transakcje hedgingowe ukierunkowane są na takie działania, aby zysk lub strata na jednej pozycji była równoważona zmianami wartości drugiej pozycji. Można to osiągnąć za pomocą różnych strategii, m.in. takich jak otwieranie nowej pozycji bezpośrednio równoważącej obecną pozycję lub wybieranie aktywów, które z większym prawdopodobieństwem podążą w spodziewanym kierunku.

Zobacz również: