Frank szwajcarski (CHF)

Frank szwajcarski jest oficjalną walutą Konfederacji Szwajcarskiej i Księstwa Liechtensteinu. Ponieważ na tym obszarze funkcjonują cztery języki urzędowe, dla tej waluty istnieją również alternatywne wyrażenia: szwajcarsko-niemiecki schwiizerfranke, francuski franc-suisse, włoski franco svizzero i retoromański franc svizzer.

Kurs franka na żywo

Poniżej prezentujemy Państwu kurs franka szwajcarskiego na żywo na wykresie. Wykres jest dostępny on-line, 24 godziny na dobę, 7 dni w tygodniu.

Gdzie obowiązuje frank szwajcarski?

Oprócz Szwajcarii i Liechtensteinu frank szwajcarski jest również prawnym środkiem płatniczym we włoskiej enklawie Campione d’Italia i niemieckiej enklawie Büsingen. Niemniej jednak w wielu miejscach w Szwajcarii, np. w sklepach, hotelach, dworcach kolejowych, stacjach benzynowych i na autostradach za towary i usługi można płacić w euro. Taka możliwość jest wygodna dla podróżujących tranzytem lub osób pozostających w Szwajcarii tylko na krótki okres. Na miejscu trzeba jednak liczyć się z tym, że wiele małych sklepów, kiosków, straganów umożliwia płatności tylko we frankach szwajcarskich. Dlatego przy dłuższych pobytach wygodniejszym i tańszym rozwiązaniem jest posiadanie przy sobie środków w frankach szwajcarskich.

Jak powstał frank szwajcarski?

Frank szwajcarski jest owocem dobrze rozwiniętego szwajcarskiego systemu bankowego, który dał podwaliny pod globalną gospodarkę państwa, zwłaszcza w czasach wojen i niepokojów społecznych.

Pierwszy raz frank szwajcarski pojawił się w 1798 roku i traktowany był na równi z frankiem francuskim. Wprowadziła go Republika Helwecka, dążąc do unifikacji waluty w 26 kantonach, gdzie w obiegu funkcjonowało około 860 różnych monet. Po jego wprowadzeniu, w latach 1803-1814, frank służył jako wzór dla innych walut w 19 szwajcarskich kantonach.

Jednak oficjalny początek franka szwajcarskiego, którego znamy dzisiaj, nastąpił dopiero w 1850 roku. Szwajcarska Konstytucja Federalna prawnie usankcjonowała krajową walutę w 1848 r., określając, że pieniądze w Szwajcarii będą emitowane tylko przez rząd federalny. W konsekwencji, federalna ustawa o monetach w maju 1850 r. ustanowiła oficjalnie franka szwajcarskiego.

W latach 1865-1920 Szwajcaria wraz z Belgią, Francją i Włochami utworzyła Łacińską Unię Monetarną, która powiązała wszystkie swoje odrębne waluty z ceną srebra. Następnie, od latach 70. XX wieku, Szwajcaria oparła swoją walutę na parytecie złota, gwarantując pokrycie 40% wartości wszystkich wyemitowanych środków w tym kruszcu.

Frank szwajcarski – informacje o walucie

Oficjalnym symbolem franka szwajcarskiego oraz kodem waluty jest „CHF” (według standardu waluty ISO).

Symbol „CHF” zaczerpnięto od skrótu oznaczającego łacińską nazwę kraju „Confoederatio Helvetica”, a „F” oznacza „frank”. Tę pochodzącą z łaciny nazwę waluty ustanowiono jako oficjalną w Szwajcarii, ponieważ jest ona krajem wielojęzycznym (niemiecki, francuski, włoski, retoromański), zachowującym neutralność językową.

Jeden frank szwajcarski dzieli się na 100 centymów (w kantonach francuskojęzycznych) lub na 100 rappenów (w regionie niemieckojęzycznym). Obie nazwy funkcjonują oficjalnie.

Banknoty i monety

W obiegu znajduje się sześć banknotów franka szwajcarskiego: 10, 20, 50, 100, 200, 500 i największy banknot 1000-frankowy. Ten ostatni nominał został wyemitowany w marcu 2019 roku i należy do banknotów o najwyższej wartości na świecie. W 2021 r. jego wartość szacowano na prawie 1200 USD lub 1000 euro . Jest to szczególnie interesujące, ponieważ kraje Unii Europejskiej zaprzestały produkcji banknotów o najwyższym nominale 500 euro w 2016 r., ze względu na ich nielegalne wykorzystanie do prania pieniędzy, uchylania się od płacenia podatków i finansowania terroryzmu.

Aktualnie w obiegu znajdują się monety 1, 2 i 3 frankowe oraz 5, 10, 20 i 50 centymów. Prawo do bicia monet posiada Konfederacja, która zleca wprowadzenie ich do obiegu Szwajcarskiemu Bankowi Narodowemu. SNB, począwszy od dziewiątej serii, odszedł od stereotypowych projektów banknotów przedstawiających znane osobistości. Zamiast tego nowe banknoty przedstawiają teraz szwajcarskie cechy i motywy, które zostały zainspirowane wieloma aspektami tego kraju, takimi jak: ręka, globus, miejsca w Szwajcarii i inne różne przedmioty, które charakteryzują ten kraj. Banknoty franka szwajcarskiego uważane są za jedne z najbardziej odpornych na fałszerstwa na świecie ze względu na wysokie standardy produkcji stosowane przy ich wytwarzaniu.

Frank szwajcarski – „bezpieczna przystań”

Frank szwajcarski jest uważany za walutę szczególnie stabilną i odporną na kryzys, co w obecnych czasach staje się kwestią nie do przecenienia. Uważa się, że frank szwajcarski jest walutą „bezpiecznej przystani”, ponieważ w mniejszym stopniu narażona jest na spadek wartości. Frank szwajcarski udowodnił tę opinię dzięki stabilnemu systemowi finansowemu oraz rozważnej polityce rządu. Banki szwajcarskie są znane jako najbardziej stabilne w branży ze względu na swoją płynność i bezpieczne praktyki. Zaufanie inwestorów do Szwajcarii jako ośrodka finansowego oraz do gospodarczej i politycznej stabilności kraju sprawiło, że frank szwajcarski stał się istotną walutą na międzynarodowym rynku inwestycyjnym.

Od czego zależy kurs franka szwajcarskiego?

Frank szwajcarski jest jedną z najważniejszych walut na świecie i odgrywa duże znaczenie w gospodarce międzynarodowej. Kurs tej waluty zależy bezpośrednio od relacji między popytem a podażą. Do najważniejszych czynników wpływających pośrednio na kurs franka szwajcarskiego należą: inflacja, wysokość stóp procentowych, bilans handlowy kraju oraz sytuacja geopolityczna na świecie.

Inflacja lub deflacja wpływają na rozwój gospodarczy kraju, a tym samym na wzrost lub spadek PKB, a w konsekwencji na wzmocnienie lub osłabienie wartości waluty. Wysokość stóp procentowych ustalana przez SBN wpływa na rentowność obligacji skarbowych. Wyższe stopy generują wzrost ich rentowności, zachęcając inwestorów do lokowania kapitału w Szwajcarii. Pojawia się wtedy zwiększony popyt na franka szwajcarskiego i jego cena wzrasta.

Wzrost gospodarczy wpływa na polepszenie bilansu handlowego Szwajcarii, który wyrażany jest różnicą między eksportem a importem. Bilans handlowy oddziałuje również na kurs franka szwajcarskiego. Trend wzrostowy w gospodarce stymuluje większy popyt na krajową walutę i sprawia, że inwestorzy zagraniczni z chęcią kupują towary i usługi w Szwajcarii. Wtedy też dochodzi do aprecjacji franka.

Kurs franka szwajcarskiego powiązany jest także z prognozami ekonomicznymi tego kraju oraz z sytuacją geopolityczną i ekonomiczną na świecie. Eksperci oceniają na bieżąco wzrosty lub spadki kursu tej waluty. Historia niejednokrotnie pokazała, jak w czasach kryzysu, że inwestorzy lokują aktywa w tzw. bezpiecznych przystaniach (np. w złocie i frankach szwajcarskich), które z powodu stabilnych cen uważane są za dobry depozyt. Doświadczenia ubiegłych dziesięcioleci wskazują, że w czasach kryzysów politycznych, militarnych i ekonomicznych wartość stabilnej waluty zyskuje na znaczeniu. Dlatego Narodowy Bank Szwajcarski z najwyższą determinacją walczy o utrzymanie waluty na stabilnym poziomie i egzekwuje minimalny kurs (1,20) wymiany franka za euro. Ponieważ obecne przewartościowanie franka szwajcarskiego stanowi znaczne zagrożenie dla szwajcarskiej gospodarki (niesie ryzyko rozwoju deflacji) bank centralny dąży do trwałego osłabienia franka szwajcarskiego i zapowiada podjęcie wszelkich działań na rzecz utrzymania minimalnego kursu 1,20 na rynku walutowym.

Ciekawe i warte poznania

• Frank szwajcarski w potocznym języku (w dialekcie niemieckojęzycznym) często nazywany jest także stutz. Wyjaśnienia można doszukiwać się w przeszłości, kiedy to wyraz stutz używany był w odniesieniu do handlu wymiennego, oznaczał również okazyjną sytuację.
• We francuskojęzycznym dialekcie wyraz balle jest używany dla potocznego określenia franka szwajcarskiego.