Korona norweska (NOK)
Norwegia jest jednym z najbogatszych krajów na świecie, cieszącym się jednym z najwyższych standardów życia. Dzięki elastycznemu sektorowi działalności finansowej i odpowiedzialnemu zarządzaniu zasobami, kraj ten może się poszczycić stabilną gospodarką,. Oficjalną walutę Norwegii jest korona norweska (NOK). Jej regulacja oraz obieg kontrolowane są przez krajowy bank centralny – Norges Bank.
Kurs korony norweskiej na żywo
Poniżej prezentujemy Państwu kurs korony norweskiej na żywo na wykresie. Wykres jest dostępny on-line, 24 godziny na dobę, 7 dni w tygodniu.
Wprowadzenie do waluty norweskiej
Oprócz Norwegii, korona norweska jest oficjalną walutą używaną na terytoriach zależnych tego królestwa: na Ziemi Królowej Maud, Wyspie Piotra I, Wyspie Bouvet i Svalbard. Jej obieg kontrolowany jest przez Norges Bank, który wyemitował łącznie osiem serii banknotów. Aktualny kurs dolara amerykańskiego do korony norweskiej wynosi około 8,75, a jedna korona jest warta 0,11 centa. W 2019 roku korona norweska była 14. najczęściej wymienianą walutą na świecie.
Norwegia poza strefą euro
Europejski Obszar Gospodarczy (EOG) stanowi porozumienie pomiędzy 27 państwami członkowskimi UE a trzema narodami EFTA, czyli Europejskiego Stowarzyszenia Wolnego Handlu. Do stowarzyszenia należą : Islandia, Liechtenstein oraz Norwegia. Ponieważ Norwegia nie jest członkiem Unii Europejskiej, lecz jest jedynie zrzeszona w EOG, zachowuje koronę norweską jako oficjalny środek płatniczy.
Historia korony norweskiej
Korona norweska została wprowadzona w 1875 roku, w chwili przystąpienia Norwegii do Skandynawskiej Unii Monetarnej (wraz ze Szwecją i Danią). Sojusz trwał do wybuchu I wojny światowej. Korona zastąpiła „speciedaler/spesidaler” (lub speci-dollar), walutę używaną w kraju w latach 1816-1875. Po rozwiązaniu unii, każdy z trzech krajów skandynawskich zdecydował się zachować swoją „koronę”.
Podczas funkcjonowania Skandynawskiej Unii Monetarnej, korona norweska określana była parytetem złota: jeden kilogram kruszcu równowarty był 2480 koronom. Używanie NOK jako złotego standardu zakończyło się w 1931 roku. W 1939 roku krajowa waluta była powiązana z dolarem amerykańskim, następnie podczas niemieckiej okupacji Norwegii z Reichsmarką, a pod koniec wojny z funtem brytyjskim. W 1992 roku bank centralny Norwegii odszedł od sztywnego kursu korony norweskiej, umożliwiając jej płynność w oparciu o kurs waluty obcej.
Korona norweska pod lupą
Angielskie tłumaczenie korony norweskiej – „krone” dosłownie brzmi „korona”. Symbol krajowy waluty to „kr”, a międzynarodowy skrócony kod to NOK. 1 NOK zawiera 100 øre. Monety występują w nominałach: 1, 5, 10 i 20 koron. Banknoty w nominałach: 50, 100, 200, 500 i 1000 koron.
Nowe banknoty korony norweskiej wyemitowano w 2019 roku i z pewnością należą do najciekawszych na świecie. Każdy z nich odzwierciedla długą historię Norwegii i jej związki z morzem. Na awersie banknotów znajdują się wybitni Norwegowie, a także informacje wskazujące na ich znaczenie dla kultury norweskiej. Awers każdego banknotu, przedstawiający pewien aspekt sztuki norweskiej (wykonany techniką bitową), nadaje banknotom nowoczesny charakter.
Monety zawierają elementy charakterystyczne dla Skandynawii: nordyckie ornamenty, drewniane obiekty sakralne lub łodzie wikingów. Niektóre monety mają charakterystyczną dziurę w środku, stanowiącą nawiązanie do pierwszych skandynawskich pieniędzy, które nawlekano na rzemyki i w ten sposób noszono.
Monety øre wycofano z obiegu od 2012 roku i istnieją one wyłącznie w formie elektronicznej. Ponieważ nie ma monet o wartości niższej od 1 sztuki korony norweskiej, ceny są automatycznie zaokrąglane w górę do liczby całkowitej. Na przykład jeśli zapłacisz 9,50 w sklepie spożywczym monetą 10 koron, nie otrzymasz reszty. Gdy opłaca się zakup kartą płatniczą, zostaniesz obciążony dokładną sumą – 9,50 NOK.
Od czego zależy kurs korony norweskiej?
Podobnie jak w przypadku innych walut, na kurs korony norweskiej mają wpływ trendy gospodarcze. Zarówno w odniesieniu lokalnym, jak i globalnym. Koronę norweską uważa się za stabilną walutę m.in. dzięki zrównoważonej polityce monetarnej państwa oraz silnej gospodarce opartej na złożach naturalnych, szczególnie na ropie naftowej i gazie ziemnym. Norwegia jest wiodącym eksporterem „czarnego złota” w Europie i począwszy od lat 70–tych udział węglowodorów w norweskim eksporcie rośnie i osiąga obecnie około 57%. Z tego powodu notowania NOK (uważanej jako walutę surowcową, podobnie jak dolar kanadyjski i dolar australijski) są w znacznym stopniu uzależnione od aktualnych cen surowców na świecie. Analogicznie, zmiany światowych cen surowców, w szczególności ropy naftowej i gazu ziemnego, przekładają się na zmiany kursu korony norweskiej.
Domeną norweskiej gospodarki jest również: żegluga morska, rybołówstwo oraz energia pozyskiwana ze źródeł odnawialnych. Elementy te kształtują produkt krajowy brutto kraju (PKB). Warto przy tym zauważyć, że wiele z tych branż jest własnością państwa. Kolejnym czynnikiem wpływającym na kurs korony norweskiej jest fakt, że kraj fiordów nie jest członkiem UE. Zawirowania europejskiej waluty i gospodarki nie przekładają się bezpośrednio na notowania korony.
Ostatnie problemy w gospodarce światowej wywołane pandemią koronawirusa i kryzysem ekonomicznym, nie ominęły także korony norweskiej. Kluczową rolę w odzyskaniu jej wartości ma Norges Bank, który prowadzi zdecydowaną politykę pieniężną, zmierzającą do wyhamowania inflacji. W ubiegłym roku bank centralny dwukrotnie zdecydował się na podniesienie stopy procentowej (nawet o 25 punktów bazowych jednorazowo). Na 2022 rok Norges Bank zaplanował wprowadzenie co najmniej trzech podwyżek stóp procentowych.
Korona norweska – jedna z najsilniejszych walut na świecie
Analizując wartość korony norweskiej na przestrzeni ostatnich dziesięcioleci należy stwierdzić, iż stanowi ona rozsądną inwestycję. Norwegia posiada jedną z najsilniejszych gospodarek Europy i zarazem należy do grupy najbogatszych krajów na świecie. Poza tym Norges Bank, który jest jedynym emitentem korony norweskiej, posiada jedną z największych nadwyżek kapitałowych na świecie (około 23%), przy zerowym długu netto. Dodatkowo ekonomiści zwracają uwagę na fakt, iż kurs korony norweskiej nie jest sztywno powiązany z kursem żadnej innej waluty. Oznacza to dużą niezależność na rynku walutowym. W tym kontekście koronę norweską uważa się za bezpieczną walutę. Większość inwestorów uważa jednak, że głównie w kontekście zakupu, gdy inne waluty (zwłaszcza dolar i euro) tracą na wartości na skutek kryzysu ekonomicznego.
Siła nabywcza korony norweskiej
Aby uchwycić wartość korony norweskiej, warto zbadać jej siłę nabywczą w odniesieniu do pewnych dóbr konsumpcyjnych. Według popularnego indeksu „Big Mac” The Economist koszt Big Maca w Norwegii wynosi średnio 57 NOK, co stanowi 6,44 USD. To drugi najdroższy Big Mac na świecie.
Średnia miesięczna pensja w Norwegii wynosi 50 790 NOK, co stanowi ok. 5 739 USD. Chociaż duża część podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym, jest on jednak zwracany społeczeństwu w formie opieki zdrowotnej i hojnych programów socjalnych.