Bolinger Bands

Wstęga Bollingera to narzędzie analizy technicznej wynalezione przez Johna Bollingera w latach 80. XX wieku. Wskaźnik ten służy przede wszystkim i najczęściej do określenia miejsc prawdopodobnego zawrócenia ceny, czyli inaczej mówiąc znajduje potencjalne dołki i szczyty.Podstawowymi parametrami wskaźnika, jakie ustalamy nanosząc go na wykres to tzw. “Interwał”, czyli liczba świec brana do obliczeń oraz odchylenie standardowe pozwalające ustalić większą lub mniejszą wrażliwość wskaźnika, a tym samym odległość od siebie skrajnych wstęg. Im wyższe odchylenie wybierzemy tym rzadziej cena będzie docierać do skrajnych band, co daje inwestorom mocniej wyfiltrowane sygnały.

Na powyższym zrzucie mamy przedstawione losowo wybrane notowania pary EURUSD i standardowe ustawienia wskaźnika “Bolinger Bands”. Jak widać cena docierając do jednej ze skrajnych wstęg najczęściej wykonuje w niedalekim czasie ruch zwrotny.

Strategia opierająca się na szukaniu pozycji kupna po przebiciu dolnej wstęgi oraz pozycji sprzedaży po przebiciu górnej wstęgi może dawać wysoką skuteczność transakcji zarówno w warunkach konsolidacji jak i trendu, jednak ze zdecydowaną przewagą w tych pierwszych warunkach rynkowych.

Jeśli potraktujemy cofnięcie się ceny do środkowej wstęgi jako zyskowną transakcję to na powyższym przykładzie możemy odnotować skuteczność na poziomie 76% zyskownych transakcji. Daje to podstawę do budowy systemu handlowego w oparciu o ten wskaźnik. Inwestorzy mogą zdecydować również czy chcą na przykład zawierać transakcje tylko zgodne z trendem z wyższego interwału oraz w którym dokładnie momencie wchodzić w rynek. Podstawowe założenie zakłada, aby po przebiciu bandy poczekać na cofnięcie się ceny z powrotem do wewnętrznej części wstęgi i tam szukać dopiero ostatecznego miejsca do zajęcia pozycji.